اختراع به شماره ثبت US6164284A
مخترعین
سیستمی برای نظارت و / یا تأثیرگذاری بر پارامترهای بدن است. چنین سیستمی متشکل از یک واحد کنترل سیستم (SCU) و یک یا چند دستگاه دیگر شامل ایمپلنت های قابل کاشت ترجیحا باطری دار، هر ایمپلنت طوری تنظیم شده است که توسط سیستم کنترل SCU از طریق یک کانال ارتباطی بی سیم کنترل میشود. مطابق با اختراع ، واحد کنترل SCU شامل یک واحد قابل برنامه ریزی است که قادر به انتقال دستورات حداقل به تعدادی از ایمپلنت های کاشته شده و دریافت سیگنال داده از ایمپلنت های کاشته شده است. سیستم به صورت حلقه بسته عمل می کند یعنی به طور خودکار پاسخ های لازم را ارسال می کند . مطابق با اختراع ، واحد کنترل SCU نیز می تواند ترجیحا به عنوان وسیله ای قابلیت کاشت در زیر پوست بیمار پیاده سازی شود . این واحد کنترل ترجیحا دارای ابعاد محوری کمتر از 60 میلی متر و ابعاد جانبی کمتر از 6 میلی متر است. ارتباط بی سیم بین SCU و ایمپلنت های کاشته شده ترجیحا از طریق سیگنال صوتی مدوله شده (آلتروسونیک با فرکانسی 100 کیلوهرتز)، میدان مغناطیسی AC ، سیگنال RF یا هدایت الکتریکی انجام می شود.
ایمپلنت های قابل کاشت معمولا برای حس کردن و / یا تحریک پارامترهای بدن و تزریق مسکن بکار می رود.
لینک سند ثبت اختراع
https://patents.google.com/patent/US6164284A/en
(توضیح در مورد اختراع: در سال 2002 شخصی به نام لرسون متوجه شد که بدون رضایت و آگاهی وی ایملنت هایی را بدنش کار گذاشته اند که او توانست این ایمپلنت ها را خارج کند و در این مورد گزارشی تهیه کرد که نشان می دهد مخترع یکی از این ایمپلنت ها جوزف شولمن مخترع اختراع فوق است. گزارش لرسون در همین وبلاگ موجود است. ظاهرا این ایمپلنت ها در ابتدا برای موارد پزشکی اختراع شده بود و در عمل در خدمت سرویس های اطلاعاتی در آمد. )
افراد هدفمند یا افراد موردهدف یا TI خود را اینگونه معرفی می کنند . یک انجمن TI انگلیسی می گوید: "این نوشته بر همه شهروندان انگلیس ، ایالات متحده ، اتحادیه اروپا و سایر کشورها تأثیر می گذارد. ما TIA (انجمن افراد هدفمند) ، یک انجمن انگلیسی قربانیان آزار و اذیت های الکترونیکی و باند استالکینگ هستیم. ما افراد عادی به نام افراد هدفمند دولت هستیم که از راه دور با سلاح های جنگ مایکروویو الکترومغناطیسی مورد حمله قرار می گیریم."
این موضوع را بخوانید تا بفهمید چه اتفاقی می افتد:
http://www.targeted-individuals.co.uk/t_i_program.pdf
با استفاده از RNM (مانیتورینگ عصبی از راه دور) و Entrainment ، این کار را می توان از طریق MAE با استفاده از ایمپلنت Nuerophone انجام داد. دکتر بری از (MI6) به ما گفت اینگونه است. آنها با جاسوسان شوروی توجیه شده اند ، RNM را نیز می توان توسط دارپا انجام داد.
این امر به GCHQ و آژانسهای دیگر این امکان را می دهد تا افکار و حرکات بدن فرد را در دست بگیرند تا آنها را کنترل کند ، آنها به طرق مختلف ما را آزار می دهند. آنها زندگی ما را پیچیده می کنند و مستقیماً به ما امواج ماکروویو تابش می کنند ، آنها از ما جاسوسی می کنند ، درد ، احساسات شدید ، افکار ناخوشایند ، صداهای جمجمه ، صداهای عجیب و غریب ، احساسات آزار دهنده را به ما نشان می دهند و همچنین می توان از آن برای کشتن افراد هدفمند استفاده کرد. این می تواند از یک تلفن باند دوئل برای ارائه سیگنال ، 3G به بالا استفاده کند.
ما این را می دانیم زیرا اگر سند ثبت اختراع Nuerophone بخوانید اظهار می کند که می توان آن را از طریق موج حامل با استفاده از دو مبدل یا پرتو فعال کرد ، همانطوری که برای یک تلفن همراه مدرن انجام می شود .
دنیا باید بیدار شود! همه افراد هدفمند هستند. همه ما روی سیستم دارپا هستیم ، اگر هنوز شما فعال نشده اید به این معنی نیست که شما از این سیستم خارج هستید. به عبارت دیگر ، اگر علائمی را که همه افراد هدفمند احساس می کنند را احساس نمی کنید ، بدون اینکه بدانید از سیستم AI استفاده می شوید.
این یک آزمایش جهانی انسانی است که خلاف هر قانونی از حقوق بشر است که توسط همه ملل نوشته شده است.
این جنگی علیه بشریت است که توسط دولت ها و سرویس های امنیتی انجام شده است.
آنها متفکران ، فعالان ، مخالفان آزاد را هدف قرار می دهند. هدف از هدف قرار دادن این است که زندگی فرد را از بین ببرد و آنها را کنترل کنند و هر چیزی را که دوست دارند مقصر بدانند. ( جنایت خود را به گردن دیگران یا دیگر چیزها بیندازند)
شما باید از خواب بیدار شوید و همراه ما مبارزه کنید ، هیچ راه دیگری وجود ندارد ، آنها باید در اسرع وقت در مقیاس جهانی مجازات شوند ، اگر می خواهید آینده فرزندان شما هنوز در آنجا باشند!
افرادی که مورد آزار و اذیتهای الکترونیکی قرار می گیرند ، 24 ساعت شبانه روز بی پناه ، بی دفاع آزار و اذیت می شوند. ما می خواهیم دولت ها را در این باره به دادگاه بیاورند.
دلیل اینکه میکروچیپ ها به سختی کشف می شوند چند چیز است 1- کوچک بودن میکروچیپ ها که در عکس های رادیولوژی به صورت نقطه یا خط دیده می شوند و اکثر اطبا می گویند اینها چیزی نیستند مربوط به خود عکس است 2- عدم دانش کافی در مورد عملکرد میکروچیپ ها 3- استفاده کنندگان میکروچیپ که همان سرویس های اطلاعاتی هستند افراد ایمپلنت شده را تحت نظر دارند و وقتی به مراکز درمانی مراجعه می کنند زودتر از آنها در آنجا حضور یافته و اقداماتی را ترتیب می دهند که مانع کشف میکروچیپ ها می شود.
دلیل دیگری که وجود دارد این است که دستگاه های رادیولوژی دیجیتال این میکروچیپ ها را به طور اتوماتیک از تصویر نهایی پاک می کند و برای کشف میکروچیپ ها نیاز به دستگاه های رادیولوژی قدیمی و آنالوگ است.
دستگاه ردیابی الکترونیکی داخل دهانی به شماره ثبت US6239705 مخترع : Jeffrey Glen
این اختراع به طور کلی به یک سیستم ردیابی و مکان یابی الکترونیکی و به طور خاص به یک سیستم پیشرفته مربوط می شود که یک مبدل درون آن قرار می گیرد.
دستگاه های الکترونیکی بی شماری برای ردیابی و یافتن دارایی های متحرک ، مانند مثال کامیون ها ، اتومبیل های ریلی و ظروف حمل و نقل معرفی شده اند. صدها هزار از این دارایی ها به ردیاب و مکان یابی مبدل ها مجهز شده اند. پیشرفته ترین سیستم ها امکان قرار گرفتن یک دارایی را تا چند پا را ممکن می کنند. اخیراً سیستم هایی برای ردیابی و یافتن افراد توسعه داده شده است. این وسایل ردیابی و مکان یابی برای مدیریت افرادی ،مانند افرادی که مبتلا به آایمر هستند ، زندانیان ، کودکان و افراد نظامی. سیستم های دیگری برای ردیابی حیوانات اهلی و حیوانات دیگر پیشنهاد شده است. فرستنده ها و گیرنده های مورد استفاده در مکان یابی و ردیابی انسان ها به عنوان دستبند ، دوخته شده به لباس ، قرار دادن در کوله پشتی ، کاشت در پشت گوش انسان و به طور کلی زیر پوست کاشته شده اند.
یکی از این سیستم ها از فناوری ماهواره ای موقعیت یابی جهانی برای ردیابی و یافتن اشیاء بی جان ، حیوانات و انسان ها استفاده می کند. به این شکل که ، یک دستبند حاوی گیرنده توسط کودک پوشیده می شود. با استفاده از موقعیت مکانی شناخته شده توسط سه ماهواره در مدار و زمان لازم برای عبور سیگنال بین مبدل و هرکدام از سه ماهواره ، می توان موقعیت سه بعدی مبدل را محاسبه کرد.
علاوه بر گیرنده ای که به عنوان دستبند پوشیده می شود ، از سیستم هایی با استفاده از یک گیرنده خود نگهدارنده ، به اندازه کافی کوچک برای کاشت در زیر پوست ، برای مکان یابی ، ردیابی و مراقبت افراد در مسائلی بطور نمونه مانند آدم ربایی استفاده می شود. ، افرادی که گرفتار در بیابان ، با شرایط نامطلوب روبرو می شوند ، قربانیان سکته قلبی و مواردی از این دست می شوند.
سیستمهای دیگری استفاده شده اند که تا زمانی که از راه دور فعال نشود ، منفعل باقی می ماند. به عنوان مثال ، یک سیستم بازیابی از یک فرستنده پنهان در یک وسیله نقلیه موتوری و شبکه ای از فرستنده ها و گیرنده های ثابت و متحرک زمین برای تسهیل در ردیابی و بازیابی وسایل نقلیه مسروقه استفاده می کند. این واحد به طور مداوم به عنوان گیرنده کار می کند تا زمانی که از راه دور فعال شود. پس از فعال سازی ، یک چراغ رادیویی که ردیابی و بازیابی را تسهیل می کند ، منتقل می کند. واحدهای گیرنده ثابت و متحرک مستقر در زمین با استفاده از اندازه گیری قدرت میدان و گیرنده جهت قادر به یافتن فرستنده می باشند.
سیستم های مکان یابی و بازیابی نیز با استفاده از روش های زمان بندی و مثلث سازی ، مانند آن استفاده شده توسط موقعیت های اضطراری نشانگر رادیو چراغها (EPIRB) توسعه یافته اند. با استفاده از سیستم ماهواره ای موقعیت یابی جهانی ، به محض اینکه کاربر یک فرستنده را فعال کرد ، شبکه ماهواره ای مرتبط قادر به یافتن یک انتقال دهنده EPIRB در هر نقطه از جهان است.
گیرنده ها و گیرنده های گیرنده ای که به عنوان جواهرات پوشیده می شوند و به لباس دوخته می شوند ، به راحتی پیدا می شوند و از بین می روند ، و سودمندی آنها را برای برنامه های نظامی ، اطلاعاتی و محافظت شخصی محدود می کنند. گیرنده ها و گیرنده های فرستنده شده در زیر پوست برای انجام کاشت این وسایل به یک روش جراحی تهاجمی نیاز دارند و روش های جراحی اضافی تهاجمی برای ترمیم یا خارج کردن دستگاه است. علاوه بر این ، دستگاه های کاشت جراحی مستعد ابتلا به عفونت هستند و ممکن است توسط سیستم دفاعی خود ایمنی بدن رد شوند. به همین دلایل ، دستگاه های کاشته شده میزان پذیرش کمی در بین کاربران بالقوه ، به ویژه کودکان دارند.
آنچه لازم است یک روش مخفی ، غیر جراحی و زیست سازگار برای اتصال یک مبدل به یک موجود زنده مانند حیوان یا انسان است که می تواند برای ردیابی و مکان یابی انسان یا حیوان مورد استفاده قرار گیرد.
خلاصه اختراع
مطابق با جنبه ای از اختراع حاضر ، یک دستگاه ردیابی الکترونیکی مخفی ، غیر جراحی ، زیست سازگار بهبود یافته ارائه شده است که داخل یک محفظه قرار می گیرد. محفظه حاوی میکرومدارها است. میکرومدارها شامل یک گیرنده ، یک حالت غیرفعال به فعال کننده حالت فعال ، یک رمزگذار سیگنال برای تعیین موقعیت درست ، یک فرستنده ، آنتن و منبع تغذیه است. به صورت اختیاری ، ممکن است یک تقویت کننده برای تقویت قدرت سیگنال استفاده شود.
منبع تغذیه، گیرنده را انرژی می دهد. گیرنده برای صرفه جویی در مصرف انرژی ، در حالت غیرفعال است تا زمانی که فعال شود. پس از دریافت یک سیگنال فعال کننده رمزگذاری شده ، رمزگشایی سیگنال ثابت موقعیتی فعال می شود و یک تعیین موقعیت مکانی را تعیین می کند. فرستنده متعاقباً سیگنال موقعیت یابی را از طریق آنتن منتقل می کند که توسط یک مکان یاب از راه دور دریافت می شود.
در تجسم دیگر این اختراع ، میکرومدارها شامل گیرنده ، حالت غیرفعال به فعال کننده حالت فعال ، فرستنده ، آنتن و منبع تغذیه هستند. به صورت اختیاری ، ممکن است یک تقویت کننده برای تقویت قدرت سیگنال استفاده شود. منبع تغذیه گیرنده را انرژی می دهد. پس از دریافت سیگنال فعال کننده کدگذاری شده ، فرستنده انرژی می گیرد. فرستنده متعاقباً سیگنال را از طریق آنتن منتقل می کند تا توسط یک مکان یاب از راه دور دریافت شود.
در تجسم دیگر این اختراع ، منبع تغذیه با وسیله ذخیره انرژی جایگزین می شود. با برقراری یک واکنش گالوانیک داخل حفره ای با استفاده از بزاق و فات متفاوت قرار گرفته در حفره دهان یا در عوض ، با جمع آوری و ذخیره انرژی RF به دستگاه ذخیره سازی تأمین می شود.
فرستنده ممکن است توسط کاربر فعال شود یا ممکن است توسط یک رویداد خارجی مانند یک سیگنال RF کد شده دریافت شده یا سیگنال الکترومغناطیسی رمزگذاری شده از قبیل سیگنال موقعیت یابی جهانی (GPS) سیگنال فعال شود. دستگاه ردیابی ترجیحا توانایی برنامه ریزی دارد تا تا دریافت سیگنال فعال کننده در حالت خفته یا منفعل باقی بماند.
دستگاه ردیابی را می توان با استفاده از چسب های دندانی ، مواد اتصال دهنده و / یا لیزینگ به سطح خارجی دندان یا دندان وصل کرد ، یا ممکن است بطور کامل در یک عمل ترمیم دندان ، سیستم ریشه آماده شده از راه دور ، دندان مصنوعی داخل دندان قرار داد.
یکی از مزایای این اختراع این است که قرار دادن دستگاه ردیابی به صورت داخل دندان نیازی به یک روش تهاجمی ندارد. به این ترتیب ، دستگاه ممکن است مخفی باشد ، اما هنوز دسترسی غیر جراحی را برای نگهداری و ترمیم حفظ کند.
یکی دیگر از مزیت های این اختراع سهولت حذف در هنگام استفاده از دستگاه فقط برای مدت زمانی کوتاه است.
از دیگر مزایای این اختراع ، امکان استفاده از پتانسیل گالوانیک حفره دهان برای تأمین انرژی دستگاه ، از بین بردن یا کاهش نیاز به منبع تغذیه جداگانه است.هنگامی که از منبع تغذیه داخلی استفاده می شود ، محل داخل دهانی باعث می شود تا دسترسی آسان به شارژ مجدد منبع تغذیه بدون خارج کردن دستگاه امکان پذیر شود.یکی دیگر از مزایای این اختراع ، توانایی به راحتی و به طور منظم تأیید عملکرد دستگاه در حین مراجعه به روال معمول مراجعه به دندانپزشک است.از دیگر مزایای این اختراع ، امکان سرویس دهی ، تعویض یا حذف واحد مکان یابی به طور مرتب در حین مراجعه به روتین دندانپزشکی است.یکی دیگر از مزایای این اختراع ، توانایی یک اپراتور از راه دور برای فعال سازی و غیرفعال کردن ویژگی انتقال واحد مکان یابی است ، همانطور که توسط اامات امنیتی ضروری است.یکی دیگر از مزایای این اختراع سهولت نسبی درج داخل بطن ، با قابلیت های خفای عالی است.یکی دیگر از مزایای این اختراع توانایی یک فرمانده نظامی یا فرمانده پلیس است که می داند نیروهای آنها در هر لحظه کجا هستند. سایر خصوصیات و مزایای این اختراع موجود از توضیحات بیشتر زیر در مورد تجسم ترجیحی ، در رابطه با چهره های همراه که به عنوان مثال ، اصول اختراع را نشان می دهد ، آشکار خواهد .
لینک سند ثبت اختراع
https://patents.google.com/patent/US6239705B1/en
دستگاه تحریک عصبی حلقه بسته به شماره ثبت US8892208
مخترع : Michael P. Flynn و Parag G. Patil و Hyo Gyuem Rhew و Jaehun Jeong
انتصاب ، دانشگاه میشیگان
یک سیستم و روش انجام تحریک عمیق مغز حلقه بسته بر روی یک فرد و به طور خاص ، برای دریافت سیگنال های عصبی بالقوه در زمینه های محلی ، رمزگذاری و فیلتر کردن سیگنال ها به دامنه لگاریتمی ، پردازش سیگنال ها و تعیین پارامترهای تحریک بهینه برای تحریک عمیق مغز بر اساس سیگنال های عصبی پردازش شده. این سیستم و روش ممکن است مبدل RF-DC را نیز شامل شود تا سیستم براساس سیگنالهای فرکانس رادیویی کاملاً یا جزئی از آن تغذیه شود. این سیستم و روش ممکن است شامل یک فرستنده RF نیز باشد به گونه ای که سیستم ممکن است داده ها را به صورت بی سیم به گیرنده خارجی منتقل کند ، یا ممکن است پارامترهای تحریک را بصورت بی سیم از فرستنده خارجی دریافت کند. در توضیح این اختراع آورده شده که به منظور معالجعه اختلالات حرکتی مانند لرزش اساسی ، دیستونی و بیماری پارکینسون از این دستگاه استفاده می شود. اما نکته قابل توجه در این اختراع این است که از نظر عملی ارتباط بی سیم با مغز و القای سیگنال به آن ممکن است.
سند ثبت اختراع در لینک زیر
https://patents.google.com/patent/US8892208B2/en?oq=US8892208
سیستم ردیابی هدف با تقلیل زمان تاخیر ردیابی برای سلاح های انتقال انرژِی ( سلاح های ماکروویو به شماره اختراع US 2012/0104282 . مخترع : James R. Gallivan
برخی از سلاح های انرژی جهت دار ، که از آنها به عنوان سیستم های انکار فعال یاد می شود (سلاح ماکروویو) ، اهداف را با یک پرتوی پرقدرت انرژی دفع می کنند ، هرچه مساحت در ناحیه هدف که به آن تابش می شود بزرگتر باشد ، انرژی بیشتری برای ایجاد اثری قابل توجه لازم است. دستیابی به یک اثر بازدارنده به ویژه برای یک هدف متحرک دشوار است زیرا حرکت و پرش هدف می تواند پرتوی انرژی پرقدرت را در یک منطقه هدف بزرگتر گسترش دهد ، بنابراین ، یک نیاز کلی برای سیستم های ردیابی هدف وجود دارد که به سیستم های انتقال انرژی مستقیم اجازه می دهد مقدار انرژی و / یا زمان مورد نیاز را برای ایجاد اثر بازدارنده در یک هدف متحرک را کاهش دهند.این اختراع برای ردیابی خودکار هدف بدون نشانه گیری در سلاح ماکروویو استفاده می شود مخصوصا هدف های متحرک به این منظور علامت هایی روی بدن هدف رهگیری می شود. این علامت ها ممکن است نوری باشند یا یک ردیاب متصل به هدف باشند. با این سیستم فرد مهاجم تنها کافی است سلاح را با خود حمل کند مثلا داخل یک کیف و دیگر نیاز به نشانه گیری به سمت هدف وجود ندارد . سلاح های ماکروویو این قابلیت را دارند که در اشکال و ابعاد گوناگونی برای مخفی کردن ساخته شوند.
لینک سند ثبت اختراع در زیر
https://patents.google.com/patent/US20120104282
یک خبرنگار آمریکایی به طور مرموز فایل هایی دریافت کرده که نشان می دهد دولت آمریکا مشغول ساخت تسلیحات الکترومغناطیسی است تا از راه دور در بدن انسان درد یا خارش ایجاد کند.به گزارش جام جم آنلاین از مهر، دولت آمریکا احتمالا به طور مخفیانه مشغول تحقیق درباره کنترل از راه دور ذهن و پاکسازی حافظه است.
خبرنگاری ادعا می کند پس از ارسال درخواست دریافت اطلاعات، به طور مرموزی فایلی حاوی اطلاعات درباره فعالیت دولت برای ساخت اسلحه های الکترومغناطیسی برای او ارسال شده است.
طبق اسناد موجود در این فایل، با استفاده از نیروی الکترومغناطیس می توان در بدن انسان درد، خارش یا سفتی عضلات را به وجود آورد.
فایل مورد نظر برای کورتیس والتمن خبرنگار Muck Rock» ارسال شده است.
همچنین در این فایل چند دستگاه و روش برای دستکاری ذهن انسان ذکر شده که به عنوان مثال می توانند به مغز افراد از راه دور دسترسی داشته باشند.
لینک مربوط به اصل خبر فایل های کورتیس والتمن در زیر قرار دارد این فایل توسط مرکز همجوشی ایالات متحده به کورتیس والتمن ارسال شده که وظیفه مرکز همجوشی ایالات متحده هماهنگی و تقویت بین نیروهای انتظامی خط مقدم، امنیت عمومی، خدمات آتش نشانی، واکنش های اضطراری، بهداشت عمومی و پرسنل امنیتی بخش خصوصی برای درک پیام های محلی اطلاعات ملی، مقامات برای محافظت بهتر از جوامع خود. مراکز فیوژن، تخصص و آگاهی موقعیتی را برای اطلاع رسانی در مورد تصمیم گیری در تمامی سطوح حکومتی فراهم می کنند که تجزیه و تحلیل اطلاعات را تسهیل می کنند و در حین کمک به اجرای قانون و شرکای امنیت ملی در پیشگیری، محافظت در برابر و پاسخ به جنایت و تروریسم، به اشتراک گذاری اطلاعات را تسهیل می کنند.
https://www.muckrock.com/news/archives/20/apr//fusion-center-em/
دانلود فایل از لینک زیر
https://cdn.muckrock.com/foia_files/20/01/17/EM_effects_on_human_body.zip
لینک صفحه وب کورتیس والتمن در سایت خبری Muck Rock»
منبع : ویکی پدیا
میکروچیپ ایمپلنت RFID در واقع یک وسیله مدور یا RFID (سامانه بازشناسی با امواج رادیویی، تکنولوژی است که با استفاده از امواج رادیویی برای انتقال داده‌ها از یک برچسب الکترونیکی، نام تگ یا برچسب RFID، متصل به یک شی، از طریق یک خواننده یا اسکنر به منظور شناسایی و ردیابی جسم است) ترانسپوندر است که توسط شیشه‌های سیلیکات روکش شده و در زیر پوست کاشته می‌شوند. این میکروچیپ ایمپلنت ها را نباید با میکروچیپ ایمپلنت های جاسوسی اشتباه گرفت.
کاشت زیر پوستی معمولاً دارای یک شماره شناسه است که می‌تواند به اطلاعات خارجی مرتبط شود مثل تعیین هویت، تاریخچه پزشکی، داروها، آرژی‌ها و اطلاعات شخصی. در ایران شرکت دامپزشکی فارماپت واردکننده میکروچیپ‌هایی برای شناسایی حیوانات است و مراکز دامپزشکی مختلفی مانند مرکز دامپزشکی درین[۲۵] با کاشت میکروچیپ و صدور شناسنامه برای حیوانات خانگی زمینه تثبیت مالکیت و ثبت رسمی نژاد و جلوگیری از سرقت و مفقود شدن حیوان خانگی را فراهم می‌کند
میکروچیپ در واقع یک مدار یکپارچه شناسایی میباشد که در زیر پوست حیوانات کاشته یا تزریق میشود و با فناوری RFID منفعل (شناسایی فرکانس رادیویی) کار می‌کند. سامانه بازشناسی با امواج رادیویی، تکنولوژیی است که با استفاده از امواج رادیویی برای انتقال داده‌ها از یک برچسب الکترونیکی، نام تگ یا برچسب RFID، متصل به یک شی، از طریق یک بازخوان (اسکنر) به منظور شناسایی ترانسپوندر است که توسط شیشه‌های سیلیکات روکش شده و در زیر پوست انسان یا حیوان کاشته می‌شوند. کاشت زیر پوستی معمولاً دارای یک شماره شناسه ۱۵ رقمی برای حیوانات است که می‌تواند به اطلاعات خارجی مرتبط شود مثل تعیین هویت، تاریخچه پزشکی، داروها، آلرژی‌ها و اطلاعات شخصی؛ و توسط یک دستگاه بازخوان که به بانک اطلاعاتی متصل است قادر به شناسایی است.
اولین تجربه گزارش شده از کاشت سامانه بازشناسی با امواج رادیویی در سال ۱۹۹۸ توسط دانشمند انگلیسی به نام Kevin Warwick انجام شد. این کاشت برای بازکردن درب‌ها، روشن کردن چراغها و در ورودهی ساختمان‌ها (درواقع به عنوان یک گزارشگر) مورد استفاده قرار گرفت. این ایمپلنت در حال حاضر در موزه علمی لندن نگهداری میشود. طی زمان: چندین بار میکروتراشه RFID در دست افراد کاشته شده‌است. Amal Graafstra نویسنده کتاب اسباب بازیهای RFID از پزشکان خواست که RFID در دستان او بکارند. یک جراح متخصص زیبایی با استفاده از یه تیغه جراحی یک میکرو تراشه را در دست چپ او کاشت و پزشک خانوادگی او یک تراشه را به دست راست او تزریق کرد؛ و این تزریق را با استفاده از یک کیت تزریقی دامپزشکی انجام داد. Graafstra ایمپلنت‌ها را برای بازکردن دربهای ماشین و خانه و نیز خاموش کردن کامپیوترش مورد استفاده قرار داد. تراشه انجام داده‌است. Mikey Sklar یک تراشه را در دست چپش کاشته و از این روش فیلم‌برداری کرده‌است. او در چندین رسانه، مصاحبه‌های شخصی در مورد تجربهٔ کاشت میکروتراشه انجام داده‌است. Mikey Sklar یکی از اولین پیشگامان کاشت تراشه RFID بود. او در تلویزیون و رادیو مصاحبه انجام داده و یک برنامه نرم‌افزاری برای کنترل و نحوه برقرار ارتباط با تراشه کاشته شده در بدن نوشته‌است.
در سال ۲۰۰۲ شرکت Verichip که از نوامبر سال ۲۰۰۹ به عنوان یک شرکت IDمثبت شناخته شده‌است) اولین در خواست و تقاضای مربوط به تجاری‌سازی این ایمپلنت‌ها در آریکا و از طریق دستورالعمل‌های خاص دریافت کرد. این تقاضای تجاری‌سازی از سوی سازمان غذا و دارو (FDA) ایالت متحده بود. شرکت این درخواست را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرده و این این ایمپلنت‌ها را به نام Verichip یا verimed به بازار عرضه کرد. در سال ۲۰۰۷ مشخص شد که ایمپلنت‌های مختلف در صدها حیوان آزمایشگاهی سرطان بوجود آورده‌اند. این موضوع تأثیر مخربی در سرمایهٔ شرکت ایجاد کرد. مدتی بین ماه می و ژوئیه سال ۲۰۱۰ میلادی شرکت ID مثبت، تجاری‌سازی و عرضه به بازار ریز تراشه‌های قابل پیوند در انسان را متوقف کرد. سوابق استفاده پزشکی از ایمپلنت‌ها در انسان: شرکت ID مثبت (که سابقاً شرکت verichip,applied digital solutions یا digital angel corporationهم نامیده می‌شد) تراشه‌های قابل پیوند به نام verichip را توزیع کرد ولی این توزیع محصول در سه ماه دوم سال ۲۰۱۰ متوقف شد و شرکت سازنده اعلام کرد که این ایپملنت‌ها (تراشه‌های قابل پیوند) را می‌توان برای بازیابی اطلاعات پزشکی در مواقع اورژانس مورد استفاده قرار داد. به این ترتیب که هر ایمپلنت Verichip دارای یک شماره شناسه ۱۶ رقمی است؛ که این شماره زمانی که اسکنر verichip از چند سانتی‌متری ایمپلنت که عبور می‌کند منتقل میشود. کارگران اورژانس و بیمارستان‌ها می‌توانند این شماره را روی یه صفحه امن در وب سایت شرکت verichip وارد کنند تا به اطلاعات پزشکی بیمار که قبلاً در این شرکت فیل و طبقه‌بندی شده دسترسی داشته باشند. بر اساس برخی گزارش‌ها در سال ۲۰۰۶، ۸۰ بیمارستان موافقت کردند که اسکنر verichip را از کمپانی تهیه کنند و ۲۳۲ پزشک هم با تلقیع میکرو تراشه‌ها به بیماران موافق بودن. به هر حال شرکت verchip از طریق سهامدارانش در جهت ساختن مواد کاذب و اظهارات گمراه‌کننده» در مورد چهره‌های پذیرفته شدهٔ بیمارستان اقدام کرد. بنابر اظهارات Glancy & Binkow(یک شرکت حقوقی که تقاضای مربوطه را بایگانی و پرونده‌سازی کرده‌است): در نهم ماه مه سال ۲۰۰۲ متهمان (شرکت applied digital) ادعا کردند که تقریباً هر بیمارستان بزرگی در ساحل منطقه فلوریدا به اسکنرهای verichip مجهز شده‌است؛ که این اسکنرها از اجزای ضروری و لازم در تکنو لوژی شرکت verichip است در هر صورت یه روز پس از آن یعنی در ۱۰ می سال ۲۰۰۲ این حقیقت منتشر شد که هیچ بیمارستانی حتی یک اسکنر راهم ندارد که در واقع این اسکنرها وسیله‌ای اساسی و مهم در بازیابی اطلاعات verichip بودند. پس از روز دهم ماه مه سال ۲۰۰۲ قیمت و ارزش سخام شرکت مجدداً افت شدید پیدا کرد که این افت روزانه ۳۰٪ تخمین زده شد.
شرکت Vrichip ایمپلنت‌ها را به عنوان راهی برای محدود کردن دسترسی به تسهیلات مطمئن و امن مثل نیروگاه‌های برق تجاری کرد. اسکنرهای میکروچیپ (ریزتراشه) در ورودی‌ها نصب شدند تا تنها برای افرادی که شماره‌های تراشه آنها وارد سیستم میشود قفل شود. دو کارگر از City watcher (شرکت نظارت ویدئویی اوهایو) برچسب RFID داشتند که به بازوهای آن در سال ۲۰۰۷ تلقیح شده بود. کارگران برای دسترسی به اتاق ویدئویی مخفی شرکت به این ایمپلنت‌ها نیاز داشتند که مدارک آن در رومهٔ آمریکای امروز(USA Today is a national American daily newspaper published by the Gannett Company) موجود است. سپس شرکت تعطیل شد و هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه برای آن دو کارگر یا ایمپلنت‌های آنها چه شد، در دست نیست. اشکال اصلی این سیستمهای شماره شناسائی ۱۶ رقمی موجود در ایمپلنت تراشه‌است که می‌تواند به دست آمده و توسط دستگاه تکثیر شود. این مشکلی است که توسط محقق امنیتی به‌امjonathan Westhues به اثبات رسید و در ماه مه سال ۲۰۰۶ در مجله wiredمستند شد. یه کلوپ شبانه در روتردام به نام Baja Beach Club پیشنهاد کاشت Verichip را برای شناسایی میهمانان بسیار خاص عنوان کرد.
از نظر تئوری تراشه GPS روزی می‌تواند برای شناسائی موقعیت فیزیکی محل قرارگیری افراد مثل عرض جغرافیایی، طول جغرافی، ارتفاع، سرعت و مسیر و جهت حرکت به کار رود. چنین GPSهای قابل کاشتی در حال حاضر در دسترس و ممکن نمی‌باشند. در هر صورت، ممکن است این GPSهای قابل کاشت به مقامات این اجازه را بدهند که افراد گمشده یا فراریان را موقعیت‌یابی کند یا برای تعیین موقعیت افرادی که از صحنه جرم فرار کرده‌اند استفاده کنند. منتقدان مدعی هستند که تکنولوژی به ناچار در جهت رسیدن به اهداف شیطانی مورد استفاده قرار می‌گیرند. دولت‌ها می‌توانند از این تراشه‌ها برای ردیابی و دنبال کردن یا اذیت کردن افراد فعال در زمینه حقوق بشر، فعالان کارگری، مخالفان غیرنظامی و مخالفان ی، جنایتکاران و مان داخلی استفاده کنند؛ یا اینکه برده‌داران برای پیشگیری از فرار اسیران یا برده‌ها از آن استفاده کنند؛ یا اینکه برای آدم‌ربایی استفاده شود. یکی دیگر از کاربردهای ایپلنت‌های ردیابی که در سال ۲۰۰۸ توسط مجلس اندونزی مورد بحث قرار گرفت، مانیتور و بازرسی فعالیت‌های افراد آلوده به ویروس ایدز(HIV) بود که شانس آنها را برای آلوده کردن افراد دیگر کمتر می‌کند. موضوع میکرو چیپ (ریزتراشه) شامل ۲ نسخه نهایی آیین نام ایالتی HIV/ AIDS تصویب شده توسط مجلس در دسامبر سال ۲۰۰۸ نبود. در حال حاضر هیچ تراشه قابل پیوندی که قابلیت ردیابی داشته باشد (GPS) در بازار وجود ندارد.
سرطان: مطالعات دامپزشکی و سم‌شناسی انجام شده در سال‌های ۱۹۹۶–۲۰۰۶ نشان داد که موش آزمایش گاهی و موشهای صحرایی که به آن‌هاریز تراشه تلقیح شده‌است دچار سرطان ی وخیمی (در اطراف ریز تراشه) در ناحیه زیر جلد می‌شوند مثل سارکومای زیر جلدی. اطلاعات بدست آمده نشان داده که بین ۱–۱۰٪ حیوانات آزمایشگاهی ایمپلنت شده به سرطان‌های بدخیم دچار می‌شوند که از بافت اطراف رز تراشه نشات می‌گیرند. دکتر Cheryl در لندن که یک دامپزشک سرطان‌شناس است و در دانشگاه ایالت اوهایو تدریس می‌کند، می‌گوید: ایجاد سرطان در موش از انسان ساده‌تر است ولی ممکن است آنچه در حال حاضر در موش‌ها دیده میشود پدیده اغراق‌آمیز باشد که در انسان هم اتفاق بیفتد. لندن گزارش کرده که یک مطالعه ۲۰ ساله بروی سگ‌های ایمپلنت شده لاطم است که ببینیم اثرات بیولوژیک تلقیح ایمپلنت‌ها چیست؟ متخصصین سرطان‌شناس از چندین انیستیتوی سرطان از موضوع انجام تست‌ها قبل از کاشت میکرو تراشه‌ها در اینسان در مقیاس وسیع حمایت کرده‌اند.
بنابر اظهارات FDA (سازمان غذا و دارو) کاشت Verichip، جنبه‌های منفی پزشکی بالقوه‌ای دارد. خطرات الکتریکی، ناسازگاری با MRI واکنش‌های منفی بافتی و مهاجرت ترانسپوندر کاشته شده، تنها برخی از ریسک‌های مربوط به کاشت Verichip هستند که در ۱۲ اکتبر سال ۲۰۰۴ توسط سازمان FDA به تصویب رسید. اگر تراشه با منبع تابشی یا رادیاسیون EMF در اطراف خود واکنش دهد فرد ممکن است دچار سوختگی شود، مثلاً اگر فرد درمیدان الکتریکی قوی یا در ماشین تصویر برداری رونانس مغناطیسی (MRI) قرار گیرد ممکن بسوزد. آهنرباهای قوی استفاده شده در اسکنر MRI می‌توانند ایمپلنت را تخریب کرده و سوختگی‌های جدی به بار بیاوردن (سوختگی دخلی یا خارجی). طبق گزارش FDA: درمورد سیستم‌هایی تصویر برداری رزونانس مغناطیسی و واکنش و تداخل با این سیستم‌ها، جریانات الکتریکی ممکن است در ایمپلنت‌های هادی جریان الکتری الق شده و سوختگی‌های شدید در بیمار موجب شود. در هر صورت زمانی‌که نمایش تلویزیونی MYTHBUSTERS در فصل پنجم و بخش ۱۸ به نام تکامل اسطوره، ایمپلنت و کاشت میکرو تراشه را در یک دستگاه MRI نشان داد، هیچ علائمی از درد یا زخم در فرد دیده نشد. از آنجائیکه دستگاه‌های MRI هر یک نقاط قوت متفاوتی دارند، ممکن است که دستگاه‌های MRI که انرژی بالاتری را ساطع می‌کنند مشکل ساز شوند. مدل و ساختار تراشه می‌تواند بازده و کارائی تراشه را تحت تأثیر قرار دهد.
از آنجاییکه همه ریز تراشه‌های قابل پیوند قطعه قطعه هستند، این ریز تراشه‌ها در برابر خوانده شدن توسط اسکنرهای سه قسمتی بسیار آسیب پذیرند. با اسکن کردن محرمانه، فرد می‌توان اطلاعات را یده و آن را تکثیر کند و حتی یک هکر می‌تواند جعل هویت کند و در نتیجه مسائل امنیتی در ساختن یا دست یابی به کامپیوتر یا احتمال سوءاستفاده مجرمانه از یک ابزار پزشکی به این شکل می‌تواند ایجاد شود. همچنین به راحتی می‌توان، تراشه را از فرد جدا کرد یا ضمیمه حاوی دستگاه را از فرد جدا کرد.
کاشت ریز تراشه در انسان در انسان برخی مباحث اخلاقی جدید را از طریق انجمن‌های تخصصی علمی به وجود آورده‌است. همچنین گروه‌های علمی و آکادمیک، سازمان‌های حقوق بشر، دپارتماهای دولتی و گروه‌های مذهبی بحث‌های اخلاقی را مطرح کرده‌اند. شورای امور اخلاقی و قضایی (CEJA) در انجمن پزشکی آمریکا، در سال ۲۰۰۷ گزارشی مبنی بر این ادعا که تراشه‌های RFID کاشته شده ممکن است حاوی مسائل خصوص باشد، منتشر کرد. بنابر ادعای این شورا، هیچ اطمینان و تضمینی وجود ندارد که اطلاعات موجود در تراشه علی‌رغم خطرات و ریسک‌های سلامتی کاملاً حفاظت شود. (زیرا تراشه‌ها ممکن است در زیر پوست مهاجرت کنند). برچسب‌گذاری یا استفاده از RFID توسط معتقدین به ادیان ابراهیمی انتقاد شده‌است. در آیین مسیحیت، برخی از مسیحیان معتقدند که کاشت تراشه‌ها ممکن است علائم حیوانی را نشان دهد (نشان دهندهٔ حیوانیت باشد). و استفاده از تراشه‌ها پیش‌گویی شده که در تمامی تجارت‌ها لازم است و در حوادث کتاب افشاگری (BOOK OF REVELATION) هم آمده‌است. در آیین یهودیت(آیین محافظه کارانه) ارتودکس و یهودیان اصلاح شده، همگی اعتقاد دارن که برش سوراخ کردن یا علامتگذاری گوشت انسان، که برای پیوند لازم است، مخالف، اعتقاد به خداوند است. همچنین مخالف دستورات لاویان است. همچنین در دین اسلام، تغییر در بدن را حرام اعلام کرده‌اند؛ که معنی عربی کلمه حرام، ممنوع بودن است. زیرا طبق نظر اسلام، تغییر در بدن که خداوند آن را خلق کرده، حرام است. خطرات و ریسک‌های سلامتی مربوط به کاشت میکرو تراشه‌ها نیز جزو ممنوعیت‌های اسلامی میباشد.
به دنبال ایالت ویسکانسین (WISCONSIN) ایالت داکوتای شمالی، کالیفرنیا نیز لایحهٔ ۳۶۲ را در سال ۲۰۰۷ به تصویب رساند؛ که طبق آن افراد کارگر و درگر افراد به هیچ شکلی نباید مجبور به کاشت RFID در زیر پوستشان شوند. در روز پنجم آوریل سال ۲۰۱۰ مجلس سنای گرجستان و آتلانتا لایحه ۲۳۵ را به تصویب رسانند که اجبار کردن افراد برای کاشت ریز تراشه در زیر پوست تخطی از قانون محسوب میشود. طبق این لایحه کاشت اختیاری و داوطلبانه ریز تراشه باید توسط پزشک و طبق قوانین پزشکی جورجیا صورت پذیرد. اگر مجلس عمومی نسخه جدیدی را در مجلس به تصویب برساند، جورجیا در قانون ممنوعیت اجباری کاشت ریز تراشه به کالیفرنیا و ویسکانسین می‌پیوندد. در روز دهم ماه آوریل سال ۲۰۱۰، نمایندگان ویرجینا لایحه‌ای را تصویب کردن که طی آن شرکت‌ها حق نداشتند که تراشه‌های ردیاب را در بدن کارگرانشان به کار بگذارند.
سیستمهای RFID معمول شامل دو جزء هستند: باز خوان‌ها (اسکنرها) و برچسب‌ها (چیپ‌ها) با استفاده از اسکنر RFID شما می‌توانید تراشه را شناسایی کنید زیرا این تراشه حاوی اطلاعاتی است که در هنگام محاسبه تراشه به اسکنر منتقل میشود.[۲۶] حذف تراشه دشوار است (دستگاه نیاز به عمل جراحی دقیق دارد که بیماران آن را دشوار، وقت گیر و گران‌قیمت توصیف کرده‌اند) آهنرباهای کمیاب آهن به نام آهن‌ربای نئودیمیوم تراشه‌ها را حذف می‌کند. اگر شما هر نوع جراحی داشته باشید ممکن است در حین جراحی در بدن شما یک تراشه کاشته شود بنابراین، آهنربا را حدود ۲۴ ساعت (نزدیک به زخم) قرار دهید (اما از دیسک‌های سخت دور بمانید زیرا آهنرباها می‌توانند آنها را پاک کنند) نکته دیگر اینکه دستگاه‌های رادیولوژی دیجیتال طوری برنامه‌ریزی شده‌اند که به به صورت خودکار میکروچیپ‌ها را از تصویر نهایی حذف می‌کند بنابراین برای تشخیص وجود میکروچیپ باید از دستگاه‌های رادیولوژی قدیمی غیر دیجیتال استفاده شود. ویدئو از حذف میکرو تراشه در آدرس زیر قرار دارد. https://www.youtube.com/watch?v=0yKNGVCcMkw
درباره این سایت